کد مطلب:129603 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:130
حجازیون، کوفیون و بصریون در سپاه امام حسین
سپاه امام حسین (ع) در كربلا از مردم سه شهر از بلاد اسلامی یعنی، حجاز (مدینه منوره و آبهای جُهینه)، كوفه و بصره تشكیل می گردید. مجموعه ی حجازیون طبق تحقیقات سماوی و دیـگر پژوهشهای انجام شده [1] عبارت بودند از: بنی هاشم و غلامانشان و نیز عبدالرحمن بن عبد رب انصاری خزرجی ـ از صحابه، جنادة بن كعب بن حرث انصاری و پـسرش عمرو بن جناده؛ جون، غلام ابی ذر غفاری؛ و سه تن دیگر كه از منطقه ی آبهای جـهـینه به امام پیوستند و ایشان را همراهی كردند و در كربلا به شهادت رسیدند؛ یعنی مجمع بن زیاد جهنی، عباد بن مهاجر جهنی و عقبة بن صلت جهنی.
شـمـار یـاران امام (ع) از اهل كوفه ـ مطابق تحقیق سماوی ـ همراه با غلامانشان به 68 تن بـالغ مـی شد؛ كه اكثریت سپاه امام (ع) را تشكیل می دادند. شمار بصریون و غلامانشان نـیـز در سـپاه امام (ع) نه تن بود كه نامهایشان چنین است: [2] یزید بن ثبیط عـبـدی (عـبـدقـیس) بصری
و دو پسرش به نامهای عبداللّه و عبیداللّه؛ عامر بن مسلم عبدی بصری و غلامش سالم؛ سیف بن مالك عبدی بصری؛ ادهم بن امیه عبدی بصری؛ حجاج بن بدر تمیمی بصری و قعنب بن عمر نمری بصری ـ خداوند از همه ی آنان خشنود باد.
شـمـار یـاران امام (ع) از اهل كوفه ـ مطابق تحقیق سماوی ـ همراه با غلامانشان به 68 تن بـالغ مـی شد؛ كه اكثریت سپاه امام (ع) را تشكیل می دادند. شمار بصریون و غلامانشان نـیـز در سـپاه امام (ع) نه تن بود كه نامهایشان چنین است: [2] یزید بن ثبیط عـبـدی (عـبـدقـیس) بصری
و دو پسرش به نامهای عبداللّه و عبیداللّه؛ عامر بن مسلم عبدی بصری و غلامش سالم؛ سیف بن مالك عبدی بصری؛ ادهم بن امیه عبدی بصری؛ حجاج بن بدر تمیمی بصری و قعنب بن عمر نمری بصری ـ خداوند از همه ی آنان خشنود باد.
[1] ر.ك: ابصار العين و وسيلة الدارين.
[2] ولي زنـجـانـي زنـدگـيـنامه شخص دهمي يعني شبيب بن عبداللّه نهشلي را نيز آورده و مـي گـويـد: شـيـخ طوسي در رجال، ص 74 نوشته است كه شبيب بن عبداللّه بن نـهـشـلي بـصـري از يـاران امـام حـسـيـن (ع) بـود؛ و جـناب سيد محمدصادق بحرالعلوم در ذيـل سـخـن شـيـخ طـوسـي چـنـين نوشته است: سيره نويسان گفته اند كه وي تابعي، و از يـاران امـيـرالمـؤمـنـيـن (ع) بود. او سپس به امام حسن (ع) و پس از آن به امام حسين (ع) پـيـوسـت و هـمـراه وي در كـربـلا، در حـمـله ي نـخـسـت شـهـيـد شـد. ابـوعـلي در رجال خويش مي نويسد: شبيب بن عبداللّه نهشلي از ياران امام حسين (ع) بود كه در كربلا هـمراه وي كشته شد. در مناقب ابن شهر آشوب آمده است: از جمله ي اصحاب امام (ع) كه در طف كـشـتـه شـدنـد شـبيب بن عبداللّه نهشلي بصري بود. در ذخيرة الدارين، ص 219 گويد: سـيـره نـويسان گفته اند. شبيب بن عبداللّه نهشلي تابعي و از اصحاب اميرالمؤمنين (ع) بـود. او در جـنـگ هـاي سه گانه ي حضرت با وي شركت جست و پس از او، نخست به حسن بن عـلي (ع) و پـس از او بـه امـام حـسـيـن (ع) پـيـوسـت؛ و از اصحاب خاص آن حضرت بود. هـنـگامي كه امام حسين (ع) از مدينه رهسپار مكه شد، با وي بيرون آمد و با آن حضرت بود تـا آنـكه به كربلا وارد شد. چون روز عاشورا فرا رسيد به جنگ رفت و در حمله ي نخست، هـمراه چند تن ديگر، پيش از ظهر به شهادت رسيد. طبق روايت ديگر در مبارزه تن به تن شـهـيـد شـد و اللّه اعـلم. در زيارت ناحيه ي آمده است: السلام علي شبيب بن عبداللّه نهشلي. (وسـيـلة الداريـن، 156 ـ 155، شـمـاره ي76؛ و ر.ك: مـسـتـدركـات عـلم رجال الحديث، ج 4، ص 199).